دکتر شهرام کریمی Shahram Karimi

آب عنصری حیاتبخش است که تداوم زندگی انسان در گرو حفاظت از این عنصر گرانبهاست. عنصری که مایه حیات بشریت و همه جانداران است. لیکن در روزگار قدیم تنها مردم نواحی کویری و اقلیم‌های گرم و خشک بودند که قدر و قیمت واقعی آن را به‌وضوح درک می‌کردند. در روزگار کنونی شرایط متفاوتی در بیشتر منابع آبی پدید آمده است و اهمیت حفاظت

قنات یا کاریز راه‌آب یا کانالی است (که به وسیله فلرکسرون) که در زیرِ زمین حفر شده، تا آب در آن برای رسیدن به سطح زمین جریان یابد. این جوی یا کانال در عمق زمین برای ارتباط دادنِ رشته‌چاه‌هایی است که از مادر چاه سرچشمه می‌گیرد. مادرچاه‌ها معمولاً یک چشمهٔ زیرزمینی هستند. قنات‌ها به‌منظور هدایت آب و مدیریّت آن برای 

مدیریت منابع آب، فعالیتی در زمینه برنامه‌ریزی، توسعه، توزیع و مدیریت مصرف بهینه منابع آب است. مدیریت منابع آب، زیرمجموعه ای از مدیریت چرخه آب می‌باشد. آب، برای حیات ما ضروری است. رشته مدیریت منابع آب، باید با مسائل فعلی و آینده که تخصیص آب با آنها مواجه است، تطابق یابد. با افزایش عدم قطعیت‌های تغییرات اقلیم جهانی و اثرات طولانی مدت اقدامات مدیریتی، تصمیم‌گیری دشوارتر خواهد شد. این احتمال وجود دارد که تغییرات اقلیمی مداوم، به موقعیت‌هایی که تاکنون با آنها مواجه نشده‌ایم، منجر شود. در نتیجه، استراتژی‌های مدیریتی جایگزین، برای جلوگیری از موانع و مشکلات تخصیص منابع آب، 

چند سال پیش طرح مسائل زیست محیطی در مباحث عمومی و مدیریت کلان و خرد کشور جایگاهی نداشت اما بحرانی شدن وضعیت زیست بوم ها و تغییر آب و هوای برخی مناطق ایران، زنگ خطر مرگ محیط زیست را به صدا درآورد و مردم و دولتمردان را به این موضوع حساس کرد.
از این رو، چالش های زیست محیطی یک پای ثابت سخنرانی های